Jednym z ważnych zadań pracownika socjalnego oraz asystenta rodziny jest pomoc rodzinie w rozpoznaniu pierwszych objawów, które mogą wskazywać na problemy w funkcjonowaniu układu nerwowego dziecka. W jaki sposób rozpoznać problem?
Jednym z ważnych zadań pracownika socjalnego oraz asystenta rodziny jest pomoc rodzinie w rozpoznaniu pierwszych objawów, które mogą wskazywać na problemy w funkcjonowaniu układu nerwowego dziecka. W jaki sposób rozpoznać problem?
Autyzm nie jest chorobą, ale całościowym, skomplikowanym zaburzeniem rozwojowym, które obejmuje wiele sfer funkcjonowania, takich jak kompetencje społeczne, emocjonalne, motoryczne, sensoryczne, a także opóźnienia i problemy w zakresie rozwoju języka. Pojawia się zaraz po urodzeniu lub we wczesnym dzieciństwie.
Osoby, które otrzymały diagnozę „zaburzenia psychiczne” wykazują trudności w obszarze myślenia, przeżywania i działania. Ich percepcja własnych doznań oraz tego, co spotykają w środowisku jest znacząco zniekształcona. Przeżywają nadmierny, dezorganizujący stres, cierpią z powodu chronicznych lęków, nie kontrolują swoich impulsów i działają destruktywnie. Zdobycie informacji na temat diagnozy ich stanu psychicznego może wpłynąć na jakość niesienia pomocy socjalnej klientom ośrodka pomocy społecznej wykazujących tego typu trudności.
Istnieją różne charakterystyki zaburzeń psychicznych i opisy tego, w jaki sposób przejawiają się w funkcjonowaniu człowieka. Występuje duże prawdopodobieństwo, iż pracownik socjalny w swojej pracy będzie spotykał się z osobami przejawiającymi różnego rodzaju trudności w obszarze psychicznym, które znacząco będą wpływać na ich sytuację egzystencjalną.
Jak wygląda procedura przyznawania dodatku energetycznego w świetle przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego po nowelizacji1 obowiązującej od dnia 1 czerwca 2017 r.?
Po ponad półtorarocznym okresie obowiązywania programu „Rodzina 500+” pojawiają coraz bardziej złożone problemy prawne, z którymi muszą radzić sobie urzędnicy odpowiedzialni za realizację tego programu.
Od chwili gdy w lipcu 2017 roku weszła w życie nowelizacja art. 110a ustawy o pomocy społecznej, należało oczekiwać, że MRPiPS będzie monitorować, jak z możliwości, którą dał zmieniony przepis, skorzystają OPS-y. Co prawda przepis ten zawiera sformułowanie, że w ramach struktury ośrodka może (co oznacza, że nie musi) zostać wyodrębniony zespół realizujący zadania w zakresie pracy socjalnej i zespół realizujący zadania w zakresie usług pomocy społecznej (czy też jeden zespół realizujący oba rodzaje zadań), ale w tym przypadku słowo „może” nie będzie raczej oznaczać dobrowolności.
Dowodem na to są choćby ministerialne „Rekomendacje w zakresie powołania zespołu do spraw pracy socjalnej i zespołu do spraw usług pomocy społecznej” z września 2017 r., które w miesiąc później zostały rozesłane do gmin.
Co sprawia, że opuszczenie własnego domu staje się dla człowieka barierą nie do pokonania? Ludzie nie chcą czy nie mogą wychodzić na zewnątrz? Bierność, postępujące wycofanie i lęki sprawiają, że mieszkania stają się pułapką, a życie walką o przetrwanie kolejnego dnia bez odczuwania paraliżującego strachu.
Do zadań opiekuna zastępczego należy nie tylko zadbanie o rozwój powierzonego jego pieczy dziecka, nie tylko dopilnowanie kwestii związanych z edukacją młodego człowieka, jego zdrowiem czy wyżywieniem.
Jednym z obowiązków opiekuna jest stanie na straży wizerunku dziecka i chronienie go oraz pielęgnowanie godności powierzonego dziecka.
Rozdział pracy socjalnej od obsługi administracyjnej jest od dawna postulowany przez środowisko pracowników socjalnych. Nadszedł czas, aby przestać się zastanawiać „czy” i odpowiedzieć na pytanie „jak” zwiększyć zakres świadczonej pracy socjalnej w ośrodkach pomocy społecznej.
Jak pomóc kobiecie, która dowiaduje się o niepełnosprawności swojego jeszcze nienarodzonego dziecka odnaleźć się w nowej dla niej sytuacji.