Świadectwo pracy to dokument wydawany przez pracodawcę w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy. Bez względu więc na to, w jaki sposób dochodzi do zakończenia stosunku pracy (czy to na skutek dokonanego wypowiedzenia, rozwiązania umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia, zawarcia porozumienia itd.) – pracodawca ma obowiązek wystawienia i wydania pracownikowi świadectwa pracy. Świadectwo pracy potwierdza okres zatrudnienia u danego pracodawcy oraz zawiera informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i z ubezpie- czeń społecznych.
Pierwsze spotkanie, szczególnie w środowisku rodziny, do której kierowana jest pomoc, to nierzadko trudne zadanie. Niepewność, pewien poziom nieprzewidywalności, brak wiedzy o tym, co pracownicy zastaną, szczególnie duży, kiedy brakuje wielu danych, to klimat stanowiący duże wyzwanie dla pracowników OPS.
Zakres zadań dotyczących po- mocy dziecku i rodzinie, który jest wymieniony w Ustawie o po- mocy społecznej nie jest przy- padkowy. Pierwsze zadania opisują profilaktykę i wsparcie jako główny zakres pracy socjalnej. Polega ona na współpracy z rodziną oraz obserwacji, ocenie i opisie problemu, który się w niej pojawia. To bardzo odpowiedzialne zadanie, szczególnie gdy dotyczy dzieci – a zwłaszcza tych młodych ludzi, których dotyka problem nadpobudliwości psychoruchowej.
Na wniosek Ministerstwa Sprawiedliwości toczą się obecnie prace nad projektem ustawy o zmianie ustawy Kodeksu postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw. Szczegółowy przebieg prac można obserwować na www.legislacja.gov.pl (numer w wykazie UD 536). Jest to istotna dla ochrony ofiar przemocy nowelizacja, która wymaga wnikliwszego omówienia.
W dniu 31 lipca 2019 r. uchwalona została ustawa o świadczeniu uzupełniającym dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji (tzw. 500 + dla osób niepełnosprawnych) (Dz.U. z 2019 r., poz. 1622). Jakie są warunki nabywania prawa, tryb przyznawania oraz zasady wypłacania nowego świadczenia w ramach systemu zabezpieczenia społecznego?
U dzieci skrajnie zaniedbanych i/lub doznających powtarzających się aktów przemocy od podstawowego opiekuna, zwłaszcza matki, często zmieniających środowisko życia, obserwuje się tzw. posttraumatyczne zaburzenia rozwojowe1. U dziecka narażonego w tzw. krytycznych okresach rozwoju na odrzucenie i poważne zaniedbania lub na nadużycia ze strony rodzica tworzy się nieprawidłowy model równowagi i dotyczy on wszystkich funkcji.
Praca wykonywana przez pracownika socjalnego opiera się w dużej mierze na poprawnej komunikacji. Wszystko, co przyczynia się do poprawy jakości tego narzędzia interwencji socjalnej, jest cenne.
Pracownicy OPS udający się w podróż służbową mogą liczyć na szereg bardzo konkretnych rozwiązań, m.in.: dotyczących kilometrówki, opłat za bagaż w podróży zagranicznej czy regulujących zwrot kosztów delegacji, które to kwestie szczegółowo omawiają obowiązujące przepisy.
Chociaż od zmiany zasad postępowania przy przyznawaniu świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej w okresie oczekiwania przez klienta na orzeczenie o stopniu niepełnosprawności minęło ponad dwa lata (zmiany weszły w życie 1 stycznia 2017 r.), to w dalszym ciągu w praktyce stosowanie przepisów art. 106 ust. 7–11 ustawy o pomocy społecznej przez OPS-y budzi wątpliwości co do prawidłowości przyjętych rozwiązań.
Rodzina doświadczająca różnego rodzaju kryzysów (takich jak m.in. uzależnienie, przemoc, przewlekła choroba, długotrwałe bezrobocie) wykazuje słabą umiejętność czerpania z zasobów wewnętrznych i ze wsparcia z zewnątrz. Panuje w niej dysharmonia, zaburzone są granice funkcjonowania w różnych obszarach. Pracownik socjalny już od pierwszego spotkania z rodziną ma możliwość pozytywnego oddziaływania na nią w wielu różnych aspektach.
