Kategoria: Artykuł

Każdy dorosły człowiek znajdujący się w stanie zagrożenia może użyć psychologicznych mechanizmów obronnych, by chronić siebie. Niestety, dzieci nie mogą tego uczynić, ponieważ ich mózgi nie są wyposażone w wiele funkcji, które rozwijają się na przestrzeni kilkunastu lat. Zatem małe dziecko nie potrafi samo ochronić się przed zagrożeniem, którego doświadcza. To, w jaki sposób i czy w ogóle dziecko będzie broniło się w sytuacji zagrożenia, jest związane przede wszystkim z „wyposażeniem”, które otrzymało od swoich przodków.

Aktualnie trwają prace legislacyjne nad kolejną zmianą przepisów prawa pracy. Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało dwie obszerne nowelizacje do Kodeksu pracy. Objęte pierwszym projektem nowelizacji (druk sejmowy nr 2335) zmiany dotyczące dwóch obszarów – kontroli trzeźwości pracowników oraz pracy zdalnej – są już przedmiotem prac Sejmu. Natomiast drugi projekt znajduje się jeszcze w legislacyjnej poczekalni.

Zaburzenia lękowe są klasyfikowane jako najczęściej występujące u dzieci i młodzieży. Ich występowanie szacuje się na poziomie 2–10% populacji dziecięcej (Bryńska 2005). Grupa zaburzeń lękowych jest stosunkowo szeroka, stąd też konieczność diagnozy różnicowej przy uwzględnieniu stosunkowo częstego współwystępowania.

Uzależnienie rozumiemy jako odczuwanie silnego wewnętrznego przymusu do wykonywania określonej czynności lub przyjmowania określonej substancji psychoaktywnej. Ważne w diagnozie jest to, że osoba uzależniona nie posiada nad tym procesem żadnej kontroli. Zdobyciu substancji lub też realizacji określonego zachowania podporządkowane są niemal wszystkie sfery życia. Obszary osobiste, rodzinne i zawodowe ustawione są tak, aby umożliwiały realizację impulsów związanychz uzależnieniem.

Mówiąc o wywiadzie środowiskowym, zwykle skupiamy się na przepisach i formalnościach. Chcemy być uważni, skrupulatni, rzetelni, by odpowiedzialnie realizować swoje zadania. Celem jest pozyskanie informacji niezbędnych do wydania decyzji w sprawie przyznania lub odmowie pomocy lub też zaproponowania innych możliwych form wsparcia. Poznanie osoby i jej sytuacji otwiera pewną ścieżkę, którą dalej wspólnie mamy podążać.

Kodeks pracy to jedna z najczęściej – przynajmniej w ostatnich latach – nowelizowanych ustaw. Szybko zmieniającą się rzeczywistość wymaga od ustawodawcy podejmowania prób nadążania z regulacjami prawnymi za potrzebami rynku pracy. Dowodzą tego ostatnio zaproponowane zmiany przepisów prawa pracy.

Praca socjalna na rzecz osób opuszczających zakłady karne jest istotnym wyzwaniem dla pracowników socjalnych. W pierwszej części artykułu („Doradca w Pomocy Społecznej” Nr 94, wrzesień 2022) przedstawiono wnioski wynikające z raportu NIK – „Informacja dot. pomocy społecznej świadczonej osobom opuszczającym zakłady karne” oraz dobre praktyki dotyczące tego obszaru interwencji. Poniżej omówię wyzwania występujące w relacji pracownik socjalny – osoba opuszczająca zakład karny oraz wskażę narzędzia pomocne w budowaniu, pomiędzy nimi prawidłowej relacji.