O czym warto pamiętać w pracy z rodziną biologiczną, w której występują zaburzenia funkcji opiekuńczo-wychowawczej? Część I – zanim dziecko trafi do pieczy zastępczej

Kiedy rozmawiamy o pracy z rodziną, w której dzieci nie mają zapewnionej odpowiedniej opieki i wsparcia, to często słyszymy argument, że takie lub inne działania pracowników zostały podjęte dla dobra dzieci. Argument jak najbardziej zasadny. W wielu aktach prawnych dobro dziecka jest wskazywane jako podstawa regulacji. Przypomnę treść art. 3 ust. 1 zapisu Konwencji o Prawach Dziecka: We wszystkich działaniach dotyczących dzieci, podejmowanych przez publiczne lub prywatne instytucje opieki społecznej, sądy, władze administracyjne lub ciała ustawodawcze, sprawą nadrzędną będzie najlepsze zabezpieczenie interesów dziecka. Z kolei w preambule do ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej sformułowano następującą zasadę: dla dobra dzieci, które potrzebują szczególnej ochrony i pomocy ze strony dorosłych, środowiska rodzinnego, atmosfery szczęścia, miłości i zrozumienia, w trosce o ich harmonijny rozwój i przyszłą samodzielność życiową, dla zapewnienia ochrony przysługujących im praw i wolności […] w przekonaniu, że skuteczna pomoc dla rodziny przeżywającej trudności w opiekowaniu się i wychowywaniu dzieci oraz skuteczna ochrona dzieci i pomoc dla nich może być osiągnięta przez współpracę wszystkich osób, instytucji i organizacji pracujących z dziećmi i rodzicami uchwala się, co następuje”.
Wątek działania dla dobra dziecka pojawia się nie tylko w aktach prawnych, jest on obecny także w debacie społecznej, w rozmowach fachowców zajmujących wspieraniem rodziny i dziecka i nie wątpię, że naprawdę dla każdego, kto pracuje z rodziną i dzieckiem, dobro tego ostatniego jest bardzo istotne. Tylko problem jest w tym, że każdy po swojemu to dobro rozumie. Uczestniczyłam w konferencji, w której przestawiono skrajnie różne procedury postępowania dotyczące odbioru dzieci, ale u podstaw ich tworzenia (w przekonaniu prelegentów) zawsze było dobro dziecka. Pragnę zwrócić uwagę na bardzo ważny aspekt pracy z drugim człowiekiem, nie tylko z rodzinami z dziećmi. Kiedy pracujemy z innym człowiekiem, to przede wszystkim musimy poznać jego rzeczywistość. Moim zdaniem podstawą skutecznej pracy jest zobaczenie, jak postrzega świat ten drugi człowiek. Może wydawać się, że przecież to oczywiste, widzimy świat, jaki jest, więc w czym problem.
W moim odczuciu, szczególnie kiedy funkcjonujemy w sytuacji niedoboru informacji o życiu tego człowieka, jesteśmy podobni do pok...