Dział: Zdaniem psychologa

Właściwości seksualne osoby ludzkiej formują się wraz z nią od początku życia, łatwo podlegają zranieniom i są uwikłane nierozdzielnie w wiele problemów osobistych, zwłaszcza tych najbardziej intymnych

Kazimierz Obuchowski

Chociaż na przestrzeni ostatnich lat obserwuje się wzrost zgłaszanych przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci, trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy skala zjawiska rośnie, czy też wzrasta poziom świadomości społecznej w zakresie istnienia problemu, który implikuje większą gotowość do zgłaszania podejrzeń dotyczących wykorzystywania i lepszą wykrywalność molestowania, zarówno przez społeczeństwo, jak i przez profesjonalistów. Powyższy fakt obliguje do zgłębiania wiedzy na temat różnic między naturalną aktywnością seksualną dzieci a zachowaniami, które świadczą o przemocy seksualnej kierowanej względem dzieci.

Zdolność do mentalizowania pozwala zrozumieć, że zarówno nasze, jak i innych zachowania są wynikiem uczuć, potrzeb, myśli i przekonań. Świadomość tego procesu bezpośrednio przekłada się na nasze odpowiedzi na zachowanie. Mentalizacja pozwala bardziej adekwatnie zareagować, bo odpowiadamy nie tylko na to, co dana osoba robi, ale przede wszystkim na to, co czuje i czego potrzebuje.

Powodzenie terapii wychodzenia z uzależnienia zależy od gotowości młodego człowieka do współpracy i otwartości na rozmowę o swoich trudnościach, od gotowości do zmiany, relacji terapeutycznej, ale przede wszystkim wewnętrznej motywacji. Narzędziem wspierającym osobą uzależnioną w drodze z wychodzenia z nałogu jest dialog motywujący.

Diagnoza pod kątem zaburzeń osobowości wzbudza niepokój i jest kontrowersyjna dla wielu pacjentów. Patrzenie na człowieka wyłącznie przez pryzmat zaburzonej (chorej) osobowości jest szkodliwe, podobnie jak rozpatrywanie zaburzenia tylko w zakresie kryteriów diagnostycznych. Chorego często dotyka stygmatyzacja, a samemu zaburzeniu osobowości towarzyszy szereg mitów, z którymi należałoby się rozprawić.

Rodzice, którzy z powodów ekonomicznych wyjeżdżają za granicę kraju, pozostawiają dzieci i rodziny w sytuacji, która staje się dla wszystkich poważnym wyzwaniem. Rozłąka z rodzicem czy rodzicami trwa kilka, a nawet kilkanaście lat. Pogoń za nadzieją na poprawę statusu ekonomicznego nierzadko wywołuje potrzebę wsparcia psychologicznego nie tylko dla dzieci, które zostają w kraju, ale także pozostałych opiekunów.
 

Czym jest PSR, czyli Podejście Skoncentrowane na Rozwiązaniach? Jak wykorzystać program „Kids Skills” – „Dam Radę!” do pracy z dziećmi z ASD, w pracy terapeutycznej? Co takiego proponuje i jak działa ten program, jakich uczy umiejętności?

Zadaniem osób pracujących na co dzień z młodzieżą jest umiejętność ustalenia, jakiego rodzaju pomoc będzie adekwatna i skuteczna. By tego dokonać, potrzebna jest wiedza zarówno z zakresu objawów zaburzeń lękowych, jak i świadomość, że różne problemy młodzieży – pozornie odległe od zaburzeń lękowych – bardzo często skrywają lęk, do którego koniecznie trzeba się odnieść, jeżeli chcemy nawiązać z nastolatkiem więź umożliwiającą podjęcie dalszego leczenia. Celem niniejszego artykułu jest wskazanie na specyfikę zaburzeń lękowych w okresie dorastania, ze szczególnym uwzględnieniem innych objawów zaburzeń psychicznych, które maskują odczuwany przez nastolatka lęk.