Praca z zaburzeniami lękowymi

Lęk i strach różnią się między sobą. Strach jest podstawową i automatyczną reakcją na bodziec lub sytuację, która zostaje rozpoznana jako rzeczywista bądź potencjalnie niebezpieczna. Lęk natomiast jest złożonym procesem emocjonalnym, który wiąże się ze stanem oczekiwania, że pewne przyszłe wydarzenia będą stanowić zagrożenie i nie da się ich przewidzieć lub opanować. Paleta możliwości ujawniania się lęku jest bardzo szeroka, jednakże najczęściej lęk przejawia się w:

• objawach fizycznych:
  • odczuwanie szybkiego lub nierównego bicia serca,
  • szybki i płytki oddech,
  • ból, ucisk, gniecenie w klatce piersiowej,
  • „gula w gardle” i suchość w ustach,
  • zawroty głowy,
  • intensywne pocenie się,
  • nudności, biegunka, rozstrój żołądka,
  • drżenia rąk, trzęsienie się,
  • napięcie i ból mięśni,
  • czerwienie się, tzw. plamy na twarzy, szyi, dekolcie,
  • innych możliwych objawach;
• w objawach emocjonalnych:
  • niepokój, lęk,
  • irytacja,
  • zdenerwowanie,
  • niecierpliwość,
  • frustracja,
  • innych objawach emocjonalnych;
• w objawach behawioralnych:
  • unikanie sygnałów lub zagrożenia,
  • ucieczka,
  • rezygnacja z aktywności lub działania,
  • poszukiwanie wsparcia,
  • rozwiązywanie problemu,
  • poszukiwanie schronienia,
  • chodzenie,
  • napięcie,
  • bezruch,
  • hiperwentylacja,
  • trudności w mówieniu, połykaniu,
  • zaburzenia snu,
  • innych wrażeniach z ciała;
• w objawach poznawczych, strachu przed:
  • utratą panowania nad sobą, „zwariowaniem”,
  • uszkodzeniem ciała lub śmiercią,
  • negatywną opinią,
  • "gonitwą myśli”,
  • problemami z koncentracją i pamięcią,
  • rozpraszaniem się,
  • nadmierną czujnością,
  • obrazami, wspomnieniami, myślami,
  • innymi objawami poznawczymi.

Przyczyny lęku

Do możliwych przyczyn wystąpienia zaburzeń lękowych zalicza się wpływ:

• Otoczenia czy środowiska wychowawczego -bJeśli wystąpiły w nim zbyt duże wymagania rodzi...