Wraz ze starzejącym się społeczeństwem rośnie potrzeba zadbania o komfort życia ludzi starszych, respektowania wewnętrznych uczuć nawet tych osób, którym choroba odebrała zdolność komunikowania się oraz domagania się tego, co wciąż jest dla nich ważne.
Dział: Zdaniem psychologa
Potocznie określa się depresję jako „ból istnienia”, „chorobę duszy” czy „czarną otchłań”. Tych stanów doświadczają codziennie dziesiątki milionów ludzi. W świetle badań epidemiologicznych depresja jawi się jako zjawisko bardzo rozpowszechnione. Co więcej, wiadomo, że występuje ona w postaci maskowanej i z pewnością częściej, niż wskazują na to oficjalne statystyki.
Osoba znajdująca się w sytuacji kryzysowej poszukuje pomocy i wsparcia ze strony innych ludzi. Oczekuje, że podpowiedzą jej co robić, jak się zachować, jak przetrwać kryzys. Te potrzeby kierowane są zwykle do przyjaciół, partnerów, rodziny, lecz nie zawsze pomoc w takim wydaniu jest wystarczająca. Wtedy warto sprawdzić inne ze źródeł wsparcia społecznego: sąsiadów, lokalną społeczność czy grupy wsparcia lub samopomocowe.
Wypalenie zawodowe jest jedną z reakcji organizmu na chroniczny stres związany z pracą w zawodach, których wspólną cechą jest ciągły kontakt z ludźmi i zaangażowanie emocjonalne w ich problemy. Do tych profesji zalicza się m.in. zawód: pielęgniarki, służby policji i straży pożarnej, służby medyczne, psychologów i terapeutów, urzędników, nauczycieli, a także pracowników socjalnych.
Wydaje się, że aby rozpoznać zaburzenie psychiczne należy się najpierw zastanowić nad definicją zdrowia psychicznego.
Praca z rodziną funkcjonującą nieco inaczej niż przyjęty stereotypowy obraz wymaga sporej odwagi i szczególnego rodzaju otwartości, ponieważ nie każda rodzina będzie funkcjonowała w sposób zgodny z tym, jak chcielibyśmy ją widzieć. Umiejętność pomagania rodzinom musi opierać się na zdolności do wychodzenia poza indywidualne koncepty i teorie, a także mieć podstawy teoretyczne.
Refleksja nad dziecięcymi problemami i trudnościami, podmiotowe ich traktowanie oraz próba rozumienia psychiki dziecięcej datują się od początków powstawania teorii psychoanalitycznych, kiedy to zaczęto żywo interesować się przeżyciami wczesnodziecięcymi oraz wpływem tych przeżyć na późniejsze życie. Ogromna liczba dzieci w toku rozwoju doświadcza wydarzeń raniących, takich jak: przemoc, nadużycia seksualne, śmierć bliskich osób, opuszczenie i poczucie emocjonalnej pustki. Jednak nie wszystkie doświadczenia będą uznane za traumatyzujące.
Wspierając rodzinę, która przeżywa trudności w związku z dojrzewaniem syna czy córki, warto skupić się przede wszystkim na przekazaniu wiedzy na temat okresu dorastania, ponieważ podstawą pomocy swojemu dziecku jest postawa zrozumienia i życzliwości wobec jego potrzeb.
W wielu rodzinach z dorastającymi dziećmi zaczynają pojawiać się nieznane wcześniej wyzwania. Dorośli są zaskoczeni zmianami, jakie przechodzi ich syn czy córka, niepokoją się dystansem, jaki pojawia się między nimi a dzieckiem, nie rozumieją niektórych zachowań czy reakcji młodego człowieka. Coraz częściej skarżą się na poczucie bezradności i braku wpływu w kontakcie z nastolatkiem. Aby w tych nowych warunkach podtrzymać bezpieczną i wartościową więź z dzieckiem, warto dowiedzieć się więcej o tym, co ono w tym szczególnym okresie przeżywa i jakie jest tego podłoże.
Seksualność osób z niepełnosprawnością intelektualną jest zagadnieniem i obszarem wciąż budzącym wiele emocji i wątpliwości. Jednym z najpowszechniejszych mitów funkcjonujących w naszym społeczeństwie jest przekonanie, że osoby z niepełnosprawnością intelektualną są aseksualne, a więc nie posiadają żadnych potrzeb i pragnień w tej sferze swojego funkcjonowania.
Schizofrenia występuje na całym świecie, we wszystkich kręgach kulturowych. Choruje na nią około między 1 a 1,6 % światowej populacji.
Statystyki są alarmujące – Polska jest na drugim miejscu w Europie pod względem liczby samobójstw osób nieletnich. W latach 2015–2016 w Polsce ponad 11 tysięcy osób targnęło się na własne życie, blisko 55% przypadków zakończyło się zgonem. Spośród tej liczby, 1029 dzieci, młodzież i młodzi dorośli do 24. roku życia.