Rodzinny wywiad środowiskowy to najważniejszy dowód w postępowaniach o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej. Ponieważ ma on charakter dokumentu urzędowego, powinien być sporządzany tylko wtedy, gdy przepisy nakazują przeprowadzenie takiego dowodu.
Dział: Tematu numeru
Od kierowników jednostek organizacyjnych pomocy społecznej wymaga się bardzo wiele – oczekuje się, że będzie spokój i klienci pomocy społecznej nie będą absorbować włodarzy gminy (wymagania władz), że ludzie będą mieli zaspokojone potrzeby, nawet bez minimalnego wkładu własnego (oczekiwanie mieszkańców), że praca będzie dobrze zorganizowana, a zarobki do niej adekwatne (oczekiwanie pracowników). Te wszystkie oczekiwania należy zderzyć jeszcze z niewystarczającymi środkami finansowymi oraz świadomością, że jeśli coś się zdarzy złego, to media zaczną od pytania – „gdzie była pomoc społeczna?”.
Od chwili gdy w lipcu 2017 roku weszła w życie nowelizacja art. 110a ustawy o pomocy społecznej, należało oczekiwać, że MRPiPS będzie monitorować, jak z możliwości, którą dał zmieniony przepis, skorzystają OPS-y. Co prawda przepis ten zawiera sformułowanie, że w ramach struktury ośrodka może (co oznacza, że nie musi) zostać wyodrębniony zespół realizujący zadania w zakresie pracy socjalnej i zespół realizujący zadania w zakresie usług pomocy społecznej (czy też jeden zespół realizujący oba rodzaje zadań), ale w tym przypadku słowo „może” nie będzie raczej oznaczać dobrowolności.
Dowodem na to są choćby ministerialne „Rekomendacje w zakresie powołania zespołu do spraw pracy socjalnej i zespołu do spraw usług pomocy społecznej” z września 2017 r., które w miesiąc później zostały rozesłane do gmin.
Przywykliśmy już do tego, że każdy rok działalności instytucji przynosi zmiany przepisów – jedne wchodzą w życie już od początku roku, inne mają wydłużone vacatio legis. Do tego dochodzą jeszcze pojawiające się na stronach internetowych organów rządowych czy w mediach informacje o trwających pracach legislacyjnych, których efektem jest niemal zawsze kolejna nowelizacja aktów prawnych, na których opiera się działalność jednostek. Nie inaczej jest (i będzie) w bieżącym roku.
Wsparcie pacjentów i ich rodzin w chorobie onkologicznej jest istotne i złożone. Wymaga wiedzy, zaangażowania, uważności i wyczucia.
Pomoc oferowana chorym na raka ma charakter interdyscyplinarnego wsparcia. Korzysta ona z dorobku naukowego, doświadczenia klinicznego, m.in. psychologii, onkologii, psychiatrii i medycyny paliatywnej.
Zadania pracownika socjalnego zatrudnionego w OPS i szpitalu są jasno rozgraniczone, a ich kompetencje podzielone. Jednak dla dobra pacjenta kluczową rolę odgrywa ścisła współpraca między obiema instytucjami i wymiana informacji.
Praca socjalna to wielkie wyzwanie, które wiąże się z odpowiedzialnością, empatią, wytrwałością i gotowością do ciągłego doskonalenia swojego warsztatu pracy. W gąszczu obowiązków i w zawiłościach ludzkich losów można zgubić sens oraz wartości, jakie powinny przyświecać pracy socjalnej – wtedy drogowskazem mogą stać się tzw. kamienie milowe.
W kwietniu 2017 roku Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wydało wytyczne w zakresie pomocy osobom bezdomnym. W czerwcu urzędy wojewódzkie przesłały wytyczne do ośrodków pomocy społecznej, a obecnie zbierają informacje w zakresie wdrożenia tych wytycznych. Tym samym jednostki pomocy społecznej stanęły w obliczu pilnej konieczności uregulowania kwestii pomocy osobom bezdomnym.
Nienależnie pobrane świadczenie to świadczenie pieniężne uzyskane na podstawie nieprawdziwych lub niepełnych informacji. Kiedy w praktyce mamy do czynienia z nienależnie pobranym świadczeniem i w jakim trybie domagać się jego zwrotu?
Bieżący rok przyniósł wiele zmian w przepisach prawa, obejmujących szeroko rozumianą sferę zabezpieczenia społecznego, a w szczególności pomoc społeczną oraz świadczenia rodzinne.