Trwające aktualnie prace nad nowelizacją o zmianie ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci oraz niektórych innych ustaw1 od kilku tygodni budzą niemałe emocje. Zmiany do ustawy uchwalone zostały przez Sejm 26 kwietnia br., a obecnie trwają prace legislacyjne w Senacie. Nie należy jednak spodziewać się większych zmian, ponieważ senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej w dniu 7 maja br. zarekomendowała przyjęcie ustawy bez poprawek. Nie byłoby większego zamieszania, gdyby projektodawca poprzestał na głównych celach wprowadzenia nowelizacji, ponieważ uwzględnia on uwagi zgłaszane dotychczas przez opozycję jako wady programu „500+”, tj. pominięcie samotnych rodziców wychowujących tylko jedno dziecko, których dochód choć nieznacznie przekracza kryterium dochodowe oraz dzieci w pieczy instytucjonalnej. Jednakże zaproponowane przy okazji inne zmiany ustawy znacząco wpływają na to, że zamiast spotykać się z ogólną aprobatą, projekt stał się przedmiotem krytyki.
POLECAMY
Większość zmian wprowadzanych przez nowelizację dotyczy rozszerzenia kręgu beneficjentów – po zmianach świadczenie „500+” będzie przysługiwać na każde dziecko w rodzinie do 18. roku życia, bez wyłączania z niego pierwszego dziecka i niezależnie od dochodu. Stąd też uchyla się zarówno z definicji ustawowych większość regulacji dotyczących dochodu, pierwszego dziecka, a z art. 5 – cały ust. 3 i ust. 4 ustalające zasady wypłaty świadczeń na pierwsze dziecko. Znika także art. 8 ust. 2 i art. 19 ust. 4-6, uzależniające wypłatę świadczenia od zasądzenia alimentów w przypadku wnioskodawców będących samotnymi rodzicami.
Bez decyzji
Zgodnie z nowo dodanym art. 13a, zaplanowano, aby przyznanie świadczenia wychowawczego nie wymagało wydania decyzji (na kształt rozwiązań przyjętych w programie „Dobry start”), natomiast odmowa przyznania, uchylenie lub zmiana prawa do świadczenia wychowawczego wymagać będą wydania decyzji.
Organ właściwy lub wojewoda przesyłać będą wnio...
