Przepisy art. 13 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wyłączają z kręgu osób uprawnionych do świadczeń z pomocy społecznej osoby odbywające karę pozbawienia wolności (z wyjątkiem osób odbywających tę karę w formie dozoru elektronicznego) oraz osoby tymczasowo aresztowane.
Podyktowane jest to okolicznością, że osoby te mają zapewnione podstawowe potrzeby na koszt państwa. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy, pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Natomiast, po myśli przepisów art. 3 ust. 1 ustawy, zadaniem pomocy społecznej jest wspieranie osób i rodzin w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwienie im życia w warunkach odpowiadających godności człowieka. Jak to wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 26 lutego 2010 r., sygn. akt: I OSK 1341/09, w świetle powyższego, ustawodawca zasadnie rozróżnił sytuację osób, które nie mogą zaspokoić swoich niezbędnych potrzeb od sytuacji osób, które, nawet jeśli znajdują się w sytuacji uzasadniającej, z punktu widzenia ustawy, przyznanie prawa do świadczenia z pomocy społecznej, nie muszą w rzeczywistości troszczyć się – w pewnym oznaczonym okresie (…) – o zaspokojenie niezbędnych potrzeb. Nie muszą zatem (…) dążyć własnym staraniem o zabezpieczenie podstawowych potrzeb bytowych, starać się o zapewnienie sobie wyżywienia, opieki lekarskiej i zakwaterowania. Potrzeby te są bowiem realizowane ze środków budżetu Państwa.
Utrwalone orzecznictwo wskazuje, że niezależnie od tego, czy mamy w sprawie do czynienia z odbywaniem kary pozbawienia wolności czy też z tymczasowym aresztowaniem, przepisy art. 13, wyłączające osoby w nim wskazane z grona beneficjentów pomocy społecznej, mają charakter bezwzględnie obowiązujący i nie mogą być stosowane na zasadzie uznania administracyjnego. Tak w odniesieniu do art. 13 ust. 1 ustawy wypowiedział się m.in. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 31 stycznia 2017 r., sygn. akt: II SA/Lu 892/16 (zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej, który ma charakter normy bezwzględnie obowiązującej, osobie odbywającej...
Pomoc społeczna a pozbawienie wolności lub tymczasowe aresztowanie
Osoby osadzone w zakładach karnych oraz tymczasowo aresztowane z mocy przepisów art. 13 ustawy o pomocy społecznej tracą prawo do objęcia pomocą społeczną. Placówki, w których są umieszczone, zapewniają im bowiem utrzymanie na koszt państwa, zatem w tym zakresie nie znajdują się one w sytuacji uniemożliwiającej zaspokojenie niezbędnych potrzeb, która jest warunkiem koniecznym do otrzymania pomocy po myśli przepisów art. 2 ust. 1 i 3 ust. 1 tej ustawy.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
