Kilka lat temu, kiedy pierwsze dziecko powierzone naszej pieczy zbliżało się do magicznego wieku lat osiemnastu, kiedy trzeba było pomóc mu podjąć decyzję związaną nie tylko z wyborem szkoły, zawodu, miejsca zamieszkania, ale co może się wydać dziwne – z wyborem opiekuna usamodzielnienia – zadałam sobie wiele pytań.
Dział: Z praktyki pracownika
Celem pracy socjalnej z uchodźcami i imigrantami jest ich integracja ze społecznością przyjmującą. Proces integracji powinien zakładać otwarcie i wrażliwość zarówno na obyczaje i obawy uchodźców, jak i społeczności lokalnej.
Problematyka zdrowia psychicznego oraz jego zakłóceń coraz śmielej postrzegana jest jako jeden z najistotniejszych aspektów holistycznie rozumianego zdrowia człowieka. Staje się kluczowym wyzwaniem dla przenikających się w tym szczególnym obszarze polityk – zdrowotnej i społecznej – a ponadto jednym z najważniejszych problemów społecznych, który wymaga zrównoważonego zainteresowania i zaangażowania państwa, samorządów terytorialnych oraz organizacji trzeciego sektora.
Przekonania są różnymi pojęciami, które przyjmujemy za prawdziwe oraz posługujemy się nimi w naszym codziennym życiu, traktując je jako fundament. Przekonania mają wielką moc – mogą uwalniać, ale również ograniczać. Praca z przekonaniami może okazać się punktem zwrotnym dla osoby, która staje przed wyzwaniem dużej zmiany w swoim życiu – takiej jak walka z nałogiem czy zakończenie trudnej relacji z partnerem.
Punktem wyjściowym do rozpoczęcia pracy ze społecznością lokalną jest zdobycie ogólnej wiedzy o środowisku lokalnym, w którym przyjdzie nam pracować. Takie informacje są wstępem do działań ukierunkowanych na ocenę zebranych informacji, a następnie do wyciągania dalszych wniosków.
Jak rozpocząć pracę organizowania społeczności lokalnej, poszerzając w ten sposób spektrum narzędzi i działań, by móc poprawić sytuację osób czy rodzin, na rzecz których pracujemy?
Agresja oraz podyktowane nią nieakceptowane społecznie zachowania u dzieci i młodzieży są wynikiem głębokiej frustracji potrzeb. Oziębłość emocjonalna, obojętność, brak zainteresowania, brak zakreślonych granic, wreszcie stawianie zbyt wygórowanych oczekiwań i działania nacechowane przemocą w sposób nieunikniony prowadzą do kłopotów wychowawczych, również tych skrajnych, jakimi są problemy z prawem.
Zniknięcia z domu osób nieletnich mają miejsce najczęściej w okresie wakacyjnym. Ładna pogoda sprzyja pochopnym decyzjom. W nocy nie dokucza zimno, a ubranie nawet jeśli zmoknie, szybko wyschnie na słońcu. Żywność wydaje się dostępna, na drzewach rosną przecież owoce. W razie potrzeby zawsze można też podjąć dorywczą pracę sezonową.
Ludzie zawsze szukali łatwych rozwiązań. Ścieżka na skróty zdaje się wygodniejsza. Dzięki niej szybciej można osiągnąć pożądany cel. Wkrótce staje się częściej uczęszczana niż bezpiecznie wytyczony szlak. Tak też jest z dopalaczami.
Dla opiekuna zastępczego, najważniejsze jest dobro dziecka. Jego ochrona i praca na jego rzecz. Jednocześnie opiekun nie może zapomnieć o rodzicach powierzonych dzieci. O swojej rodzinie, współmałżonku i własnych dzieciach oraz o swoich krewnych. Jak to wszystko pogodzić, by każdą ze stron traktować jak unikalne i wartościowe osoby i nie być wówczas w konflikcie z sobą, dzieckiem, rodziną czy urzędem?
Rodzice dzieci przewlekle chorych spotykają się z wieloma problemami, o których mówi się coraz częściej i głośniej. Dotyczą one obszaru emocji, organizacji codziennych zajęć i finansów. Przestało być tajemnicą, że w dorastanie i życie z niepełnosprawnością wpisany jest wysoki poziom stresu oraz permanentna nierównowaga pomiędzy radością a walką o przetrwanie. Troska o takie życie jest znacznie droższa, bardziej czasochłonna, pochłaniająca więcej niż przeciętnie energii z otoczenia.