Magister pedagogiki, starszy specjalista pracy socjalnej, długoletni pracownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Gdańsku. Pracuje z uczniami szkół średnich i ze studentami Uniwersytetu Gdańskiego przekazując im wiedzę na temat problemów społecznych i pomagania. Twórca i realizator wielu programów i projektów dotyczących sfery pomocy społecznej. Autorka wielu publikacji, w tym pomysłodawczyni autorka książek, a także doświadczony trener, współpracownik wielu ośrodków szkoleniowych.
Organizowanie społeczności lokalnej to proces, który nie może być prowadzony jednoosobowo.
Praca w i na rzecz środowiska lokalnego wymaga zaangażowania wielu osób, mieszkańców, organizacji, instytucji działających w danej społeczności. Idea partnerstwa opiera się na zasadzie „razem można więcej”.
Pracownicy socjalni, by skutecznie i profesjonalnie pomagać, powinni sami otrzymać odpowiednie wsparcie ukierunkowane na tworzenie bezpiecznych i pozbawionych opresji warunków pracy – to podstawowy wniosek z ich spotkania, które odbyło się 7 kwietnia 2017 roku w Krakowie w ramach III Ogólnopolskiego Tygodnia Pracy Socjalnej organizowanego przez Instytut Socjologii Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Punktem wyjściowym do rozpoczęcia pracy ze społecznością lokalną jest zdobycie ogólnej wiedzy o środowisku lokalnym, w którym przyjdzie nam pracować. Takie informacje są wstępem do działań ukierunkowanych na ocenę zebranych informacji, a następnie do wyciągania dalszych wniosków.
Jak rozpocząć pracę organizowania społeczności lokalnej, poszerzając w ten sposób spektrum narzędzi i działań, by móc poprawić sytuację osób czy rodzin, na rzecz których pracujemy?
Termin „praca socjalna” zawiera w sobie wszystkie działania, jakie wykonuje pracownik socjalny zatrudniony w ośrodku pomocy społecznej. Pracownik socjalny działa na rzecz osób, rodzin, grup czy środowisk społecznych, znajdujących się w trudnej sytuacji życiowej.
