Prawnik, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Szczecińskiego. Konsultant jednostek sektora finansów publicznych, w tym ośrodków pomocy społecznej.
Upłynęło kilka miesięcy od wejścia w życie punijnych przepisów dotyczących przetwarzania danych osobowych. Jednak w niektórych obszarach w dalszym ciągu istnieje szereg wątpliwości, które usuwać będą interpretacje Prezesa UODO.
Chociaż od wejścia w życie nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie minęło prawie siedem lat, przepisy art. 12a tej ustawy wciąż budzą etyczne rozterki i problemy interpretacyjne. Od początku wejścia w życie przepisów budziły one kontrowersje w szczególności w zakresie uprawnień i okoliczności pozwalających na korzystanie z procedury odebrania dziecka.
Do konsultacji z partnerami społecznymi na początku maja 2018 roku trafił rządowy projekt zmian o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej. Proponowane zmiany są bardzo obszerne, mają w części charakter doprecyzowujący, ale w wielu przypadkach założono całkiem nowe rozwiązania.
W pierwszej połowie maja br. do konsultacji społecznych skierowany został projekt uchwały Rady Ministrów i rozporządzenia (z dnia 7 maja 2018 r.) dotyczące nowego programu dedykowanego wsparciu rodzin, a już 1 czerwca br. weszło w życie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu „Dobry start”. Program wprowadzany jest na podstawie art. 187a ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, zgodnie z którym Rada Ministrów może przyjąć rządowy program wsparcia rodzin z dziećmi i w drodze rozporządzenia określić szczegółowe warunki realizacji programu z uwzględnieniem potrzeby zapewnienia jego efektywności.
Przepisy dotyczące superwizji pracy socjalnej wprowadzono do ustawy o pomocy społecznej w 2011 roku, jednak na prawdziwą superwizję, spełniającą oczekiwania i potrzeby pracowników socjalnych przyjdzie nam jeszcze poczekać.
Asystent rodziny, pracownik socjalny, koordynator pieczy zastępczej, kurator sądowy – jak znaleźć wspólną płaszczyznę współpracy dla przedstawicieli różnych instytucji udzielających pomocy rodzinom przeżywającym trudności w opiekowaniu się i wychowywaniu dzieci?
Ustawienie działań pod kątem określenia, z czym się mierzymy i jaki mamy potencjał jest drugim (po zdobyciu zaufania rodziny) najistotniejszym zadaniem asystenta. Ważne, aby wspólnie z rodziną zdecydować kto jeszcze będzie podejmował współpracę oraz jakie będą zadania poszczególnych zainteresowanych.
Najczęściej jeśli w dyskusji pojawia się sformułowanie „interwencja kryzysowa”, rozumiane jest ono jako działania kierowane wobec osób dotkniętych przemocą bądź ofiar przestępstw. Jednak krąg osób wymagających objęcia interwencją kryzysową jest znacznie szerszy, zatem powinna znaleźć ona zastosowanie nie tylko w sytuacjach wystąpienia zjawiska przemocy czy molestowania. Interwencja kryzysowa jest niewątpliwie ważnym elementem skutecznej pracy z osobą czy rodziną „po przejściach”, stanowi bowiem często swoiste preludium dla interwencji socjalnej, bo skuteczność działań pomocowych (rozumianych jako wspieranie osób czy rodzin w przezwyciężeniu trudnej sytuacji życiowej) w dużej mierze powinna opierać się na pracy z osobą emocjonalnie i psychicznie stabilną.
Od kilku lat pracownicy socjalni są jednymi z najbardziej poszukiwanych pracowników na rynku pracy. Ci starsi stażem powoli zaczynają przechodzić na emeryturę, a nowych przybywa w zastraszająco wolnym tempie. Na uczelniach, które z powodzeniem przez lata kształciły studentów na kierunku praca socjalna, brakuje kandydatów, kierunek nie jest otwierany. Coraz więcej OPS-ów boryka się z problemem spełnienia ustawowego warunku zatrudnienia co najmniej trzech pracowników socjalnych w pełnym wymiarze czasu pracy.
