Ustawa z dnia 14 marca 2014 r. o zasadach prowadzenia zbiórek publicznych precyzyjnie wskazuje wszystkie obowiązki organizatora takiej zbiórki. Wbrew obiegowej opinii to nie zawiłość kwestii prawnych, do których niestety już przywykliśmy, ani sposób jej rozliczenia, który w tym przypadku – jak rzadko kiedy – jest niezwykle prosty i przejrzysty, sprawiają, że wciąż wiele organizacji i szkół obawia się sięgnąć po ten instrument finansowania swoich potrzeb.
Dział: Prawo pod lupą
Świadczenie rehabilitacyjne to istotny aspekt systemu wsparcia zdrowotnego, który może znacząco poprawić jakość życia osób borykających się z różnego rodzaju schorzeniami. Komu przysługuje to świadczenie, jakie kryteria zdrowotne należy spełnić, by się o nie ubiegać, oraz jakie czynniki wpływają na jego przyznanie? W tym artykule przyjrzymy się też wysokości świadczenia rehabilitacyjnego na rok 2023 oraz temu, w jaki sposób zadłużenie z tytułu składek ZUS może wpłynąć na prawo do korzystania z tego wsparcia.
Jak wskazano w pierwszej części rozważań, opublikowanej w lipcowym numerze DPS 2023 na temat dochodu, zawarte w art. 8 ustawy o pomocy społecznej regulacje dotyczące definicji dochodu i sposobu jego obliczania są normami bezwzględnie wiążącymi organ stosujący prawo i nie mogą być interpretowane życzeniowo, w kontekście doświadczenia życiowego, czy przez pryzmat zasad współżycia społecznego (por.: wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 kwietnia 2017 r., sygn. akt II SA/Bd 1514/16). Mimo tak rygorystycznego podejścia sądów administracyjnych do ustalania składników dochodu – dają one niekiedy w swoich wyrokach pewne wskazówki dotyczące tego, że jednak nie każde przysporzenie finansowe osoby czy rodziny należy rozpatrywać w kategoriach przychodu.
Z ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów wynika, że nie tylko dłużnik alimentacyjny może stać się osobą zobowiązaną wobec funduszu alimentacyjnego. Może być nim także osoba uprawniona, która nienależnie pobrała świadczenia z funduszu.
Postępowanie o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego prowadzone jest – podobnie jak każde inne postępowanie administracyjne – na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Ustawa o pomocy osobom uprawnionym do alimentów wprowadza jednak pewne dodatkowe uregulowania, odmienne od tych kodeksowych, które muszą mieć na uwadze osoby upoważnione do prowadzenia tych postępowań.
Zgodnie z preambułą do ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, wspieranie osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej z powodu niemożności wyegzekwowania alimentów należy łączyć z działaniami zmierzającymi do zwiększenia odpowiedzialności osób zobowiązanych do alimentacji. Dlatego w ustawie tej znalazły się regulacje nie tylko umożliwiające wsparcie dla wierzycieli alimentacyjnych, ale także narzędzia pozwalające na dyscyplinowanie dłużników do realizowania obowiązku alimentacyjnego.
Aktualnie trwają prace legislacyjne nad kolejną zmianą przepisów prawa pracy. Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej przygotowało dwie obszerne nowelizacje do Kodeksu pracy. Objęte pierwszym projektem nowelizacji (druk sejmowy nr 2335) zmiany dotyczące dwóch obszarów – kontroli trzeźwości pracowników oraz pracy zdalnej – są już przedmiotem prac Sejmu. Natomiast drugi projekt znajduje się jeszcze w legislacyjnej poczekalni.
Kodeks pracy to jedna z najczęściej – przynajmniej w ostatnich latach – nowelizowanych ustaw. Szybko zmieniającą się rzeczywistość wymaga od ustawodawcy podejmowania prób nadążania z regulacjami prawnymi za potrzebami rynku pracy. Dowodzą tego ostatnio zaproponowane zmiany przepisów prawa pracy.
Ustawą z dnia 5 sierpnia 2022 r. o dodatku węglowym uchwalone zostało kolejne – po dodatku osłonowym – świadczenie mające na celu wsparcie obywateli w związku z problemami energetycznymi. W odróżnieniu jednak od dodatku osłonowego ma ono charakter bardziej powszechny, bo niezależny od dochodu.
W czerwcu br. Rada Ministrów przyjęła dokument pod nazwą „Strategia Rozwoju Usług Społecznych, polityka publiczna do roku 2030 (z perspektywą do 2035 r.)”. Proces opracowania tego dokumentu trwał długo i rozpoczął się już w 2012 roku od „Ogólnoeuropejskich wytycznych dotyczących przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności”. Dokumenty te warto przeanalizować, gdyż znajomość zawartych w nich treści znacząco ograniczyłaby duży poziom frustracji związany z pojęciem deinstytucjonalizacji.
Chociaż przesłanki umieszczenia w domu pomocy społecznej osoby z zaburzeniami psychicznym są podobne jak w przypadku osób, które takich zaburzeń nie wykazują, to jednak zasady postępowania są nieco odmienne, a procedury bardziej złożone.
Zazwyczaj zorganizowanie uroczystości pogrzebowej jest dla pogrążonych w smutku członków rodziny i przyjaciół zmarłego możliwością oddania mu ostatniej posługi, okazania szacunku i godnego pożegnania. Jednak bywa i tak, że tej rodziny i przyjaciół nie ma, a jeśli nawet są – nie wyrażają zainteresowania sprawieniem pogrzebu. Co w takim wypadku stanowią przepisy obowiązujących ustaw?