Projekt nowelizacji ustawy o pomocy społecznej z dnia 8 października 2020 r.1 wprowadza obowiązek przeprowadzania co dwa lata oceny okresowej pracowników socjalnych.
Dział: Otwarty dostęp
Chociaż przepisy art. 61 ustawy o pomocy społecznej – z kilkoma modyfikacjami – obowiązują od początku jej wejścia w życie, niezmiennie pojawia się ten sam problem, związany z ustalaniem odpłatności dla zobowiązanych członków rodziny mieszkańca DPS: jak postępować w przypadku, gdy któryś z nich przebywa poza granicami kraju?
W październiku 2020 roku na stronach rządowego Centrum Legislacji ukazał się projekt nowelizacji ustawy o pomocy społecznej.1 Część zaplanowanych zmian jest odpowiedzią na postulaty podmiotów zajmujących się stosowaniem przepisów dotyczących pomocy społecznej w praktyce oraz na wnioski napływające od pracowników socjalnych, związane z koniecznością doregulowania przepisów dotyczących wykonywania przez nich zawodu.
Wchodząca w życie w dniu 30 listopada 2020 r. ustawa z dnia 30 kwietnia 2020 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.z 2020 r., poz. 956) wprowadzi zmiany w ustawie o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie oraz Kodeksie postępowania cywilnego, dotyczące postępowania zobowiązującego sprawcę przemocy do opuszczenia mieszkania zajmowanego wspólnie z ofiarą przemocy. W niniejszym artykule przedstawione zostaną kluczowe zmiany wynikające z ww. nowelizacji przepisów dotyczących przeciwdziałania przemocy w rodzinie.
Do problematyki nienależnie pobranych świadczeń z pomocy społecznej powracamy co jakiś czas. Wydawałoby się, że zagadnienie to zostało poddane dogłębnej analizie i przepisy je regulujące nie powinny już budzić wątpliwości. Praktyka pokazuje jednak, że tak nie jest.
Historia rodzaju ludzkiego stanowi zapis niezwykłego okrucieństwa i destrukcyjności. Na przestrzeni czasu widać, że przekracza wszystko, co myślimy na swój temat. Czy możemy przyjąć, że człowiek wyposażony jest w jakiś specyficzny genom destrukcyjności? Co sprawia, że niektóre osoby zachowują się w sposób niepodlegający żadnym ograniczeniom społecznym? Tym, jakie są tego przyczyny i konsekwencje będziemy zajmować się w dwóch najbliższych artykułach.
Schizofrenia jest zaliczana do psychoz endogennych, co oznacza, że mechanizmy patogenetyczne są umiejscowione wewnątrz organizmu. Obraz kliniczny tej choroby jest niezwykle zróżnicowany.
Pracownik socjalny jest bardzo ważną osobą w procesie wspierania jednostek i grup w szeroko pojmowanych trudnościach dotyczących ich egzystencji. Waga i bardzo duże znaczenie jego roli w procesie wspierania osób wynika z tego, że jest „osobą pierwszego kontaktu”.
Stresu nie powinno się rozpatrywać wyłącznie w kategorii biologicznej. Należy go interpretować również jako wzajemną interakcję pomiędzy człowiekiem a jego otoczeniem, szczególnie gdy relacja ta jest oceniana przez niego jako obciążająca lub przekraczająca zasoby, a przez to zagrażająca jego dobrostanowi. Podmiot, zdając sobie z tego sprawę i przeżywając intensywne oraz często przykre emocje, będzie dążył do zmiany sytuacji. Badacze określili aktywność, która jest ukierunkowana na zmianę, mianem „radzenie sobie ze stresem”.
Jak wynika z badań i praktyki zawodowej rozmaitych profesji pomocowych, można wyróżniać różnego rodzaje przemocy na wielu poziomach ich kategoryzacji. Jedno ujęcie traktuje przemoc w szerokim znaczeniu jako na przykład przemoc „gorącą” lub „chłodną”, „grupową” i „indywidualną” inne wskazuje na rodzaje przemocy: „psychiczną”, „fizyczną”, skierowaną do siebie nazywaną „autoagresją”; jeszcze inne podziały wskazują na przemoc „instytucjonalną”, „państwową”, czy – inaczej: „mobbing”, „cyberbullying” itp. Badania zjawisk społecznych i mechanizmów interpersonalnych prowadzą do wniosku o złożoności rodzajów przemocy i ich klasyfikowania. Niektóre definicje przemocy, z uwagi na ich komponent normatywny, zawierają w sobie część ideologiczną, która pomaga w usprawiedliwianiu różnych krzywdzących działań. Do takiej kategorii należy przemoc symboliczna.
Podstawowym założeniem udzielania świadczeń na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 1507 z późn. zm.) jest to, by kierowane były one do osób i rodzin, które nie są w stanie pokonać trudnych sytuacji życiowych, przy wykorzystaniu własnych uprawnień, zasobów oraz możliwości. Swego rodzaju ograniczeniem wprowadzonym przez obowiązujące przepisy jest sytuacja dochodowa ubiegających się o świadczenia z pomocy społecznej, manifestująca się ustaleniem ustawowego kryterium dochodowego, wskazującego co do zasady, kto może ubiegać się o świadczenia pieniężne z pomocy społecznej.
Stan epidemii stał się w Polsce faktem i to nie tylko dlatego, że zalegalizowało go rozporządzenie Rady Ministrów, ale przede wszystkim dlatego, że kilka tysięcy zachorowań, ofiary śmiertelne i dziesiątki tysięcy osób w kwarantannie dobitnie świadczą o niebezpieczeństwie, w jakim się znaleźliśmy.