Sam termin pochodzi z języka greckiego od słowa krisis (gr. κρίσις), które możemy przetłumaczyć jako spór, kłótnia, decyzja, punkt zwrotny, okres przełomu oraz krino (κρίνω): decydować, badać, wybierać, organizować. Na podstawie definicji kryzysu, których w literaturze przedmiotu jest sporo, możemy stwierdzić, że kryzys to:
POLECAMY
- punkt zwrotny do zmiany zarówno na lepsze, jak i na gorsze,
- emocjonalnie znaczące zdarzenie w życiu człowieka,
- chwila, w której decyduje się, czy dana sprawa będzie dalej postępować, czy też zostanie zakończona,
- stan związany z cierpieniem, któremu towarzyszą uczucia lęku i zagrożenia, związane z powyższymi zdarzeniami.
W samej teorii kryzysu podstawowym założeniem jest zasada homeostazy oraz dążenie do jej zachowania w całym systemie, w którym porusza się człowiek.
Żeby mówić o zarządzaniu kryzysem, potrzebujemy wiedzy o tym, jak rozpoznać to zjawisko. Poniżej prezentowany jest zestaw cech, których wystąpienie z dużym prawdopodobieństwem wskazuje, że mamy do czynienia z kryzysem (za: Badura-Madej W., Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Poradnik dla pracowników socjalnych, Katowice 1999):
- wydarzenie krytyczne lub długotrwały, przewlekły stres,
- sytuacja, która będzie postrzegana jako możliwość utraty, zagrożenia lub wyzwania,
- wydarzenie, które jest nagłe i niespodziewane,
- poczucie utraty kontroli,
- doświadczenie przez osobę emocji o zabarwieniu negatywnym,
- niepewność co do przyszłości,
- nagłe naruszenie rutynowych sposobów zachowania, rytmu dnia, przyzwyczajeń,
- stan wysokiego napięcia emocjonalnego trwający przez pewien czas,
- konieczność zmiany dotychczasowego sposobu funkcjonowania.
Z zaprezentowanego wyliczenia wyraźnie wynika, że kryzys jest związany z sytuacją lub wydarzen...