Opiekun zastępczy to rozwiązanie nie problem

Opiekun zastępczy to człowiek wielu zawodów, wielkiej odpowiedzialności, funkcjonujący pod presją czasu oraz opinii publicznej. Wykonując swoją pracę, niejednokrotnie osiąga punkt krytyczny dotyczący jego zdrowia fizycznego czy emocjonalnego, zanim zwróci się do kogoś o pomoc. 

Żeby mógł prawidłowo wykonywać swoje zadania, powinien być odpowiednio zaopiekowany i wspierany przez organizatora pieczy zastępczej, psychologów, pedagogów, lekarzy, rodzinę czy ludzi dobrej woli. 

Czy opiekun zastępczy wie, że powinien zadbać o siebie? Jeśli tak, to w jaki sposób?

Czy służby społeczne wiedzą, jak ważnym elementem systemu pieczy zastępczej jest opiekun i jak pracować z nim i na jego rzecz? 

Czy Polskę stać na to, by nie dbać o opiekunów zastępczych? 

Czy można skorzystać z już istniejących rozwiązań, czy takie są, jak je dopasować do indywidualnych potrzeb opiekunów? To część pytań, na które od pewnego czasu szukam odpowiedzi. 

Kiedy 13 lat temu podejmowaliśmy się wraz z rodziną, czyli mężem i trójką naszych biologicznych dzieci, prowadzenia Rodzinnego Domu Dziecka, na pytania jak długo planujemy to robić odpowiadaliśmy „porozmawiamy za rok”. Już wtedy wiedzieliśmy, że nie jest to działanie w stylu „spróbuję i się okaże”, ale nie chcieliśmy zapeszyć, twierdząc, że będziemy trwać do końca życia w roli opiekunów zastępczych. Dzisiaj znamy rodziny, które ponad 20 lat opiekują się powierzonymi dziećmi i nadal są gotowe pełnić swoją funkcję. Znamy też takie, które po dwóch czy trzech latach powiedziały „dość, więcej nie mogę, nie dam rady”. W czym tkwi tajemnica tych wieloletnich opiekunów zastępczych? 

Praca opiekuna zastępczego

Zacznijmy od początku, czyli od tego kim jest opiekun zastępczy i na czym polega jego praca. Opiekun zastępczy to nie jest „normalny” człowiek. Prawdopodobnie kiedy miał kilka czy kilkanaście lat wydarzyły się w jego życiu rzeczy szczególne, które dały efekt po latach. 
W 2014 roku prowadziłam konsultacje dotyczące motywów i motywacji, prowadzących do zostania opiekunem zastępczym. Znacząca większość rozmówców opowiadała o tym, że wychowali się w domach, w których zawsze ktoś komuś w jakiś sposób pomagał....