Pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Powyższa zasada dotyczy udzielania wszystkich świadczeń z pomocy społecznej – niezależnie od tego, czy ubiegający się o pomoc spełniają ustawowe kryteria dochodowe udzielenia pomocy, czy też kryteria te przekraczają.
Autor: Adam Lisowski
Konsultant prawny MOPR w Gdańsku, autor specjalistycznych poradników z zakresu pomocy społecznej.
Ograniczenie władzy rodzicielskiej nie stanowi środka represji w stosunku do rodziców, lecz jest środkiem ochrony zagrożonego dobra dziecka. Jego celem jest ochrona dziecka, a równocześnie niesienie pomocy rodzicom, którzy z powodu trudności wychowawczych czy życiowych nie radzą sobie należycie z realizacją tego celu.
Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, nieważne jest oświadczenie woli złożone przez osobę, która z jakichkolwiek powodów znajdowała się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli. Dotyczy to w szczególności choroby psychicznej, niedorozwoju umysłowego albo innego, chociażby nawet przemijającego, zaburzenia czynności psychicznych.
Jak posiadanie prawa do świadczenia emerytalnego wpływa na prawo do innych świadczeń z systemu zabezpieczenia społecznego, tj. pomocy społecznej i świadczeń rodzinnych?
Prawidłowe rozumienie pojęcia rodziny, zdefiniowanego w przepisach, jest warunkiem koniecznym dla ustalenia prawa do świadczeń. Jak wygląda kwestia definicji rodziny w orzecznictwie? Czy pozostawia ono miejsca na swobodną interpretację przepisów?
Przesłanki, od których zależy powstanie i ustanie obowiązku alimentacyjnego określa przepis art. 133 § 1 ustawy z 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 682). Zgodnie z tym przepisem, rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Nierealizowanie wymienionego obowiązku jest przestępstwem przeciwko opiece i rodzinie.
Umieszczenie w schronisku oraz pobyt w domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży są formami niepieniężnymi pomocy społecznej. Zasadniczą różnicą pomiędzy świadczeniem z pomocy społecznej w formie schronienia a pomocą w formie pobytu w domu dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży jest jednak to, że pierwszy rodzaj pomocy udzielany jest, co do zasady, osobom bezdomnym, natomiast drugi z uwagi na wystąpienie przesłanki przemocy lub innej sytuacji kryzysowej.
Ponaglenie jest środkiem prawnym przysługującym stronie w sytuacji, gdy w jej sprawie organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Przedmiotem skargi może być natomiast zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników, naruszenie praworządności lub interesów skarżących, jak również przewlekłe lub biurokratyczne załatwianie spraw.