Zgodnie z przepisem art. 90c ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r.
o systemie oświaty (t.j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 1943 z późn. zm.), pomoc materialna dla uczniów może mieć charakter socjalny albo motywacyjny. Jak zatem wygląda procedura udzielania pomocy o charakterze socjalnym w praktyce?
Zgodnie z przepisem art. 90c ust. 2 ustawy o systemie oświaty, pomoc socjalna realizowana jest w formie stypendium szkolnego oraz zasiłku szkolnego.
POLECAMY
Stypendium szkolne. Osoba uprawniona do zasiłku szkolnego
Zgodnie z przepisem art. 90b ust. 1 ustawy o systemie oświaty, prawo do pomocy materialnej przysługuje uczniowi. Oznacza to, że osobą uprawnioną do stypendium szkolnego jest uczeń, a nie jego rodzice.
Rodzice mogą co najwyżej złożyć wniosek o przyznanie świadczenia zgodnie z przepisem art. 90n ust. 2 pkt 1 ustawy. Należy bowiem wyraźnie odróżnić uprawnienie do świadczenia (przysługuje uczniowi), zatem od uprawnienia do złożenia wniosku (co przysługuje rodzicom niepełnoletniego ucznia). Tym samym decyzje administracyjne zapadłe w przedmiocie stypendium szkolnego (jak również zasiłku szkolnego – patrz przepis art. 90d ust. 1 ustawy) powinny być adresowane do małoletniego ucznia i kierowane do rąk rodzica, który złożył wniosek1. W konsekwencji powyższego, tylko uczeń jest stroną w postępowaniu administracyjnym w sprawie przyznania stypendium szkolnego, jeżeli jest osobą pełnoletnią.
Jeżeli w rodzinie jest więcej niż jedno dziecko, prawnie dopuszczalne jest prowadzenie jednego postępowania administracyjnego jako wszczętego jednym wnioskiem rodzica uczniów o przyznanie świadczeń o charakterze socjalnym (stypendiów szkolnych) dla każdego z kilkorga małoletnich...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań czasopisma "Doradca w Pomocy Społecznej"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej
- ...i wiele więcej!