Streetworking, czyli praca z dziećmi ulicy

Z praktyki pracownika

Młodzieżowa prostytucja, obniżający się wiek inicjacji narkotykowej czy „dzieci ulicy” to jedynie niektóre negatywne skutki transformacji społeczno-gospodarczej, coraz bardziej widoczne w polskiej rzeczywistości. Te zjawiska – marginalizowane i nieakceptowane społecznie – dotyczą również bardzo młodych osób. Wymagają one szczególnej uwagi i pomocy, specjalnie do nich kierowanej i dostosowanej. Jedną z najskuteczniejszych form takiej pomocy jest streetworking.

Streetworking to forma pracy socjalnej, w której pracownik aktywnie szuka bezpośredniego kontaktu ze swymi potencjalnymi podopiecznymi w miejscach najczęściej przez nich odwiedzanych. Często mówi się o streetworkingu jako o socjalnej pracy ulicznej, metodzie dotarcia z zewnątrz, alternatywie dla instytucjonalnych ofert. Jak pisali Leopold i Steffan (1995), „streetworkerzy pracują nie tylko w pomieszczeniach swych instytucji, ale starają się również nawiązać bezpośredni kontakt z obranymi grupami docelowymi w ich środowisku prywatnym lub zawodowym”.

POLECAMY

Cele i formy streetworkingu

Praca uliczna, czyli streetworking, jest oparta na filozofii redukcji szkód (harm reduction). Zakłada ona, że w każdym społeczeństwie istnieją pewne zjawiska (np. prostytucja, narkomania), których nie da się do końca wyeliminować. Jednak podejmując pewne działania, można zmniejszyć ich szkodliwe społeczne oraz indywidualne skutki. To także jest cel streetworkingu – podejmować wszelkie możliwe działania w celu zminimalizowania konsekwencji prostytucji młodzieży, życia na ulicy, przyjmowania narkotyków i innych negatywnych zjawisk.
Formy pomocy w streetworkingu są bardzo różne. Istotną rolę odgrywają opieka i poradnictwo indywidualne. Ważna jest także praca z całymi grupami w celu zapobiegania dyskryminacji i wykluczeniu społecznemu.
W zależności od grupy docelowej, jej miejsca w społeczeństwie, specyfiki i potrzeb członków grupy Leopold i Steffan wyróżniają następujące formy streetworkingu.

  1. Streetworking nastawiony na jednostkę:
  • na pierwszym planie jest praca indywidualna z podopiecznym, wspieranie go w sytuacjach kryzysowych;
  • forma wykorzystywana w pracy z osobami prostytuującymi się, przyjmującymi narkotyki, „dziećmi ulicy”.
     
  1. Streetworking nastawiony na grupę:
  • służy wytworzeniu lub podtrzymaniu więzi z członkami grupy docelowej;
  • wykorzystywany szczególnie w pracy z młodzieżą.
     
  1. Streetworking oparty na ofertach pomocy:
  • ma postać konkretnych programów pomocy: profilaktycznych, edukacyjnych, informacyjnych, uwzględniających potrzeby grup docelowych.
     
  1. Streetworking ukierunkowany na liderów grupowych:
  • polega na zaangażowaniu się w pomoc liderom grupowym, tworzeniu i ...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów



Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Doradca w Pomocy Społecznej"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej
  • ...i wiele więcej!

Przypisy