Rozwiązanie umowy o pracę z przyczyn niedotyczących pracowników

Przepisy ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników z dnia 13 marca 2003 r. (dalej zwaną: ustawą) stosujemy, gdy:

1. Zachodzi konieczność rozwiązania przez pracodawcę stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników. 
2. Pracodawca zatrudnia co najmniej 20 pracowników (bez względu na to, czy są to umowy o pracę na czas nieokreślony, czy umowy terminowe;na pełny, czy niepełny etat). 
3. Rozwiązanie stosunków pracy dokonuje się w drodze wypowiedzenia z inicjatywy pracodawcy bądź na mocy porozumienia stron.
4. W okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej:

• 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
• 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
• 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników. 

Jeżeli chodzi o rozwiązanie stosunku pracy za porozumieniem stron, ustawa stawia dodatkowy warunek, tzn. pracodawca powinien zainicjować zwolnienie w drodze porozumienia co najmniej pięciu pracowników. 

Ustawa znajdzie zastosowanie, gdy wszystkie powyższe warunki są spełnione łącznie. Zwolnienia w oparciu o wyżej wskazane regulacje nazywane są zwolnieniami grupowymi. 

Kiedy stosować przepisy ustawy

W konsekwencji należy uznać, że gdy pracodawca zatrudnia 19 bądź mniejszą liczbę pracowników, ustawa nie znajdzie zastosowania. Ustawa nie znajdzie zastosowania również wówczas, gdy to pracownicy składają wypowiedzenia bądź gdy prz...