Proces usamodzielniania wychowanków placówek opiekuńczo-wychowawczych – jak ożywić „martwe przepisy”?

Każdego roku instytucjonalną pieczę zastępczą opuszcza około dwóch tysięcy wychowanków w wieku powyżej 18 lat. Ponad 1/4 badanych młodych dorosłych (27%) lęka się o swoją przyszłość za progiem placówki opiekuńczo-wychowawczej (tzw. domu dziecka) – wynika z raportu Start w dorosłość, zrealizowanego na zlecenie Fundacji Dobrych Inicjatyw. Obawy przed samodzielnym życiem można ograniczyć, przygotowując i wdrażając we współpracy z opiekunem Indywidualny Program Usamodzielnienia. Jednak dziś to jedynie „martwy” zapis ustawy, a nie – jak zakładano – narzędzie rozwojowej pracy z młodym dorosłym.
Usamodzielnienie wychowanków domów dziecka powinno skutkować podjęciem samodzielnego, dojrzałego życia w integracji ze środowiskiem społecznym. Jest to trudny proces, bo wychowankowie muszą sobie radzić jednocześnie z wieloma problemami – rodzinnymi, psychicznymi, zdrowotnymi. Potrzebują kompleksowej po...