Kim jest osoba niepełnosprawna w świetle prawa? To właśnie prawo, a nie nasze przekonania czy wyobrażenia, decyduje o takim statusie konkretnej osoby. Według definicji Światowej Organizacji Zdrowia „osoby niepełnosprawne to jednostki o naruszonej sprawności psychofizycznej, powodującej ograniczenia funkcjonalne sprawności lub aktywności życiowej w stopniu utrudniającym pełnienie właściwych dla nich ról społecznych”.
W Polsce obecnie stosuje się definicję zawartą w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, według której niepełnosprawność oznacza trwałą lub okresową niezdolność do wypełniania ról społecznych z powodu stałego lub długotrwałego naruszenia sprawności organizmu, w szczególności powodującą niezdolność do pracy.
Można wyodrębnić m.in. następujące rodzaje niepełnosprawności:
POLECAMY
- fizyczna,
- psychiczna,
- sprzężona (współwystępowanie niepełnosprawności fizycznej i psychicznej).
Osoby z niepełnosprawnością fizyczną (ruchową) to osoby z uszkodzonym narządem ruchu oraz osoby z przewlekłymi schorzeniami narządów wewnętrznych. Osoby z niepełnosprawnością narządu ruchu stanowią w Polsce prawie połowę populacji osób niepełnosprawnych.
Dla uzyskania prawnego statusu osoby niepełnosprawnej w Polsce niezbędne jest spełnienie dwóch warunków: należy posiadać ubytek zdrowia i uzyskać stosowne orzeczenie. Bardzo istotne jest także określenie stopnia niepełnosprawności.