Wybrane techniki pracy z młodzieżą z problemem narkotykowym w podejściu skoncentrowanym na rozwiązaniach

Osoby pracujące z młodzieżą mają pełną świadomość szczególnych zagrożeń, na jakie narażona jest ta grupa. Jednocześnie – jak żadna inna grupa – młodzież i młodzi dorośli, jeśli stworzy się im odpowiednie warunki, posiadają wyjątkowe możliwości i podatność na oddziaływania. Podstawowe założenia procesu terapeutycznego nie różnią się od tych, do których przywykliśmy w pracy z osobami dorosłymi. Mając jednak na uwadze różne etapy życia oraz rozwoju klientów, warto zindywidualizować i dostosować metody i techniki oddziaływań szczególnie pod kątem wieku. W kulturze Zachodu rodząca się dorosłość jest czasem poszukiwania swojej własnej tożsamości. Eksperymentowanie z zachowaniami ryzykownymi może być zatem w tym przypadku nasilone. Młodzież poszukująca odpowiedniej drogi życia bardzo często gubi kierunek w chaosie i natłoku możliwości, jakie oferuje współczesność. Pomoc dorosłych nie polega jednak na prowadzeniu młodego człowieka przez trudy życia za rękę, lecz na wskazaniu opcji wyboru.
Myśląc o wieku dorastania, trudnych decyzjach czy poszukiwaniu własnej tożsamości, często mówi się o pojawiającym się problemie narkotyków czy alkoholu. Sięganie przez młodzież po substancje psychoaktywne warunkowane jest różnymi czynnikami. Jednym z najczęstszych i pierwotnie występującym może być ciekawość – chęć spróbowania czegoś nowego czy w końcu próba inicjacji i potwierdzenie przynależności do grupy rówieśniczej eksperymentującej z narkotykami. W sytuacji gdy zachowania takie stają się regularne, zmianie ulegają także motywy sięgania po używkę. W głowie młodego człowieka buduje się przekonanie, że substancja psychoaktywna może być rozwiązaniem problemów, często powstałych w wyniku wcześniejszego nadużywania. Coraz trudniej jest mu zdefiniować, czym są nieśmiałość, niezależność czy tzw. „dobra zabawa”, bo pojęcia te zostały zdeformowane przez substancje psychoaktywne.

Dostosowanie procesu leczenia do potrzeb młodego człowieka

Mając doświadczenie w pracy zarówno z młodzieżą, jak i z osobami dorosłymi, z pełną świadomością mogę potwierdzić, że konieczne jest odpowiednie dostosowanie procesu leczenia do potrzeb młodego człowieka, gdyż te najczęściej różnią się w tym zakresie od potrzeb dorosłych. Młodzi ludzie zazwyczaj mniej chętnie rozmawiają o samym problemie. Bardziej wyraźnie widać nastawienie na przyszłość, poszukiwanie właściwych rozwiązań i sposobów życia. Większy nacisk należy zatem położyć na modelowanie prawidłowych postaw i stwarzanie odpowiednich warunków do pracy terapeutycznej. Przez odpowiednie warunki rozumiem przede wszystkim atmosferę współpracy, poszanowania i akceptacji. Ważna jest także sama „atrakcyjność” kontaktu z terapeutą, do którego klient może przyjść bez oporu i stresu. Ową „atrakcyjność” można także odnieść do stosowanych przez terapeutę technik i metod pracy. Jednym z podejść, które jest szczególnie dobrze odbierane przez młodszych klientów, jest podejście skupione na rozwiązaniach.

Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach – podstawowe założenia

Idea terapii skoncentrowanej na rozwiązaniach zakłada, że prawdziwymi jej autorami są sami klienci. To oni są ekspertami od własnego życia i w nich tkwi pomysł na właściwe rozwiązanie problemu. Trzeba im w tym tylko pomóc. Brak dyrektywnego podejścia i wzmacnianie decyzyjności u młod...