Kiedy czyjeś życie zostaje zachwiane kryzysem – wsparcie drugiego człowieka może stać się punktem zwrotnym – miejscem, gdzie pojawi się nadzieja i poczucie bezpieczeństwa.
Budowanie zaufania nie polega jedynie na stosowaniu technik. To sztuka uważnego bycia przy drugim człowieku, wrażliwości na jego potrzeby, szacunku dla jego granic i odwagi do autentycznego kontaktu.
W artykule przedstawiam praktyczne wskazówki komunikacyjne oraz konkretne elementy pracy pomocowej, wzbogacone studiami przypadków z codziennej praktyki.
POLECAMY
Kryzys psychiczny a znaczenie relacji pomocowej
Kryzys psychiczny to moment, gdy jednostka doświadcza sytuacji przekraczającej jej dotychczasowe strategie radzenia sobie. Pojawia się poczucie bezradności, zagrożenia, utraty kontroli. Jak wskazuje Gerald Caplan (1964) –
skuteczność interwencji w kryzysie nie wynika z procedur, ale z jakości nawiązanej relacji – jej autentyczności, zaufania i poczucia bezpieczeństwa.
Bez zaufania – nie ma współpracy. Bez współpracy – nie ma zmiany.
Fundamenty zaufania – empatia, autentyczność, szacunek
Empatia to zdolność do wczuwania się w emocje drugiej osoby bez ich przejmowania. To umiejętność tworzenia przestrzeni, w której klient czuje się widziany i rozumiany.
Autentyczność polega na byciu sobą w relacji, a nie na odgrywaniu roli „wszechwiedzącego eksperta”. Szacunek przejawia się w akceptacji emocji i decyzji drugiego człowieka, nawet jeśli są one trudne lub inne od naszych oczekiwań.
Ws...