Diagnoza i terapia sprawców pedofilii. Charakterystyka zjawiska

Zdaniem psychologa

Leczenie sprawców* pedofilii jest ściśle kontrolowane regulacjami prawnymi. W Polsce od 2010 r. obowiązuje znowelizowany Kodeks karny, Kodeks karny wykonawczy, Kodeks postępowania karnego oraz ustawa o Policji, w których nastąpiło zaostrzenie kary dla tej grupy przestępców w obszarze obligatoryjności leczenia farmakologicznego i psychoterapii (Dz. U. z 2010 r., Nr 206, poz. 1589).

Celem leczenia sprawców pedofilii jest między innymi: zmiana seksualnych zachowań pacjenta, obniżenie poziomu libido i poziomu odczuwanego niepokoju względem obiektów erotycznych, które są nieparafilnymi (Weiss, 2002; Lew-Starowicz, 2018), praca nad empatią oraz wyeliminowanie natrętnych seksualnych form zachowania.
Pedofilia jest przestępstwem, które pociąga za sobą sankcje prawne. Rozpatrywana jest w ujęciu psychologicznym, medycznym, seksuologicznym. Czyny takie, obok innych przestępstw seksualnych, są uzależnieniami fiksacyjnymi (Pospiszyl, 2001, 2005; Kowalczyk, 2014).

POLECAMY

Opis przypadku

Miałem jakieś 28–29 lat (…). To było dziwne. Bawiłem się z moją córką. Dotykałem jej (…). I nagle zacząłem jej dotykać w nieodpowiednich miejscach. Myślałem, że to lubi. Na początku (…) podobało mi się to, ale jednocześnie bardzo źle się z tym czułem. Myślałem: „Nie mogę uwierzyć, że robię to własnej córce. Co ze mnie za ojciec?”. Ale (…) chyba jakiś miesiąc później znów to zrobiłem. I nie zamierzam kłamać: znowu mi się to podobało. I znowu źle się z tym czułem (…). A potem się przestraszyłem. Bałem się, że udało mi się przekonać samego siebie, że ona też to lubi (…). Mówiłem sobie: „Jeśli tego nie zrobię, to ona mnie wyda (…)”. Czułem się jak w pułapce. Nie wiedziałem, jak mam przestać. Powtarzałem sobie: „Nigdy więcej tego nie zrobię (…)”. Ale robiłem… (Pryor, 2014, s.15).


Czym jest pedofilia?

Pedofilia stała się przedmiotem analizy licznych badań zarówno psychologów, jak i kryminologów, seksuologów czy przedstawicieli pedagogiki resocjalizacyjnej. Podłoże zachowań dewiacyjnych o charakterze pedofilnym jest wielopłaszczyznowe i wielopoziomowe (Pużyński, Wciórka, 2000; Seligman, Walker, Rosenhan, 2003; Herbowski, Krawczyk, Słapczyńska, Zalewska, 2016). Należy uwzględnić kompilację oddziaływania wielu czynników, takich jak:

  • czynniki psychologiczne,
  • czynniki biologiczne,
  • czynniki osobowościowe, temperamentalne i charakter,
  • czynniki społeczne.
     

Czynniki biologiczne

Wśród czynników biologicznych uwzględnia się przebyte choroby, urazy, zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, przyjmowanie leków, uzależnienia, a także przebieg porodu i ewentualne powikłania okołoporodowe.

Czynniki osobowościowe 

Do czynników osobowościowych należą: poziom samooceny, dojrzałość, poziom/brak odczuwanego lęku, podatność na stres, poziom ekstrawersji/introwersji/neurotyzmu, poziom perseweratywności, poziom funkcjonowania społecznego w odniesieniu do ról społecznych, efektywność podejmowanych działań, posiadane/brak kompetencji w zakresie inteligencji emocjonalnej, posiadanie/brak kompetencji społecznych i umiejętności nawiązywania bliskich oraz dalszych kontaktów interpersonalnych.

Czynniki społeczne

W przypadku czynników społecznych chodzi o różnego rodzaju znaczące dla sprawcy wydarzenia, momenty przełomowe, wydarzenie stresu...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów



Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 6 wydań czasopisma "Doradca w Pomocy Społecznej"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Pełen dostęp do archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej
  • ...i wiele więcej!

Przypisy