ADHD u dorosłych – praca terapeutyczna na podstawie studium przypadku

Objawy ADHD występujące w dorosłości prezentują się podobnie do tych występujących u dzieci i obejmują zaburzenia uwagi, samoregulacji oraz hamowania. Przekładają się one bezpośrednio na trudności z organizacją, planowaniem i zarządzaniem czasem, szybkie znudzenie wykonywaną pracą, impulsywne podejmowanie decyzji, problemy z koncentracją i utrzymaniem uwagi podczas pracy, a w konsekwencji powodują osiąganie niższych wyników w pracy zawodowej i w szkole niż możliwości intelektualne osoby. Częstym problemem jest także prokrastynacja.
ADHD wpływa również na kompetencje społeczne. Osoby mogą mieć trudność z utrzymywaniem relacji, tworzeniem związków, dotrzymywaniem zobowiązań bądź uważnym słuchaniem. Innymi konsekwencjami wpływającymi na codzienne życie są trudności w zarządzaniu finansami i organizacją funkcjonowania gospodarstwa domowego, a także wykonywanie rutynowych, powtarzalnych czynności.

Kryteria diagnostyczne

Kryteria diagnostyczne według nadal obowiązującej w Polsce Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 są następujące:
F90 – Zaburzenia hiperkinetyczne (zespoły nadpobudliwości ruchowej):
G1. Brak uwagi. Co najmniej sześć z następujących objawów braku uwagi utrzymywało się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodnym z poziomem rozwoju dziecka:

• Częste niezwracanie bliższej uwagi na szczegóły lub częste beztroskie błędy w pracy szkolnej, pracy lub w innych czynnościach.
• Częste niepowodzenia w utrzymaniu uwagi na zadaniach lub czynnościach związanych z zabawą.
• Często wydaje się nie słyszeć, co zostało do niego  powiedziane.
• Częste niepowodzenia w postępowaniu według instrukcji albo w kończeniu pracy szkolnej, pomocy w domu lub obowiązków w miejscu pracy (ale nie z powodu zachowania opozycyjnego ani niezrozumienia poleceń).
• Często upośledzona umiejętność organizowania zadań i aktywności.
• Częste unikanie lub silna niechęć do takich zadań, jak praca domowa wymagająca wytrwałego wysiłku umysłowego.
• Częste gubienie rzeczy niezbędnych do niektórych zadań lub czynności, jak: wyposażenie szkolne, ołówki, książki, zabawki lub narzędzia.
• Często łatwa odwracalność uwagi przez zewnętrzne bodźce.
   

Częste zapominanie w toku codziennej aktywności.
G2. Nadmierna aktywność. Co najmniej trzy z następujących objawów nadmiernej aktywności utrzymywały się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodnym z poziomem rozwoju dziecka:

• Często niespokojnie porusza rękoma lub stopami albo wierci się na krześle.
• Opuszcza siedzenie w klasie lub w innych sytuacjach, w których oczekiwane jest utrzymanie pozycji siedzącej.
• Często nadmierne rozbieganie lub wtrącanie się w sytuacjach, w których jest to niewłaściwe (w wieku młodzieńczym lub u dorosłych może występować jedynie poczucie niepokoju).
• Często przesadna hałaśliwość w zabawie lub trudność zachowania spokoju w czasie wypoczynku.
• Przejawia utrwalony wzorzec nadmiernej aktywności ruchowej, praktycznie niemodyfikowany przez społeczny kontekst i oczekiwania.
   

G3. Impulsywność. Co najmniej jeden z następujących objawów impulsywności utrzymywał się przez co najmniej 6 miesięcy w stopniu prowadzącym do nieprzystosowania lub niezgodnym z poziomem rozwoju dziecka:

...