Przepisy ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j.: Dz. U. z 2020 r., poz. 1876 z późn. zm.) regulują zasady przyznawania świadczeń określonych w tejże ustawie nie tylko w odniesieniu do osób posiadających obywatelstwo polskie, mających miejsce zamieszkania i przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale także cudzoziemcom. W tym ostatnim jednak przypadku uregulowania zawarte w ustawie określają dodatkowe wymogi formalne, a także zakres możliwego wsparcia.
Zgodnie z przepisem art. 5 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej, prawo do świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, przysługuje osobom posiadającym obywatelstwo polskie, mającym miejsce zamieszkania i przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Spełnienie powyższej przesłanki otwiera w stosunku do obywateli polskich pełen katalog świadczeń pieniężnych oraz niepieniężnych przewidzianych przepisem art. 36 ustawy o pomocy społecznej, oczywiście po spełnieniu dodatkowych przesłanek dla poszczególnych rodzajów świadczeń wynikających z przepisów szczególnych dla danego świadczenia.
POLECAMY
Co dla określonej grupy cudzoziemców?
W tożsamej sytuacji jak obywatele polscy znajdują się, na podstawie art. 5 pkt 3 ustawy o pomocy społecznej, cudzoziemcy (pierwsza grupa), mający miejsce zamieszkania i przebywający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy są obywatelami państw członkowskich Unii Europejskiej, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej oraz członkowie ich rodzin w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeźd...