Sześcioetapowy model interwencji kryzysowej

Interwencja kryzysowa ma za zadanie wspierać w przywróceniu poczucia kontroli nad sytuacją, łagodzeniu trudnych emocji, a w przyszłości ma służyć zapobieganiu jej negatywnym skutkom. Dodatkowo musi być dostosowana do indywidualnych potrzeb osoby znajdującej się w kryzysie. 
Kryzys w życiu człowieka pojawia się nagle, niespo­dziewa­nie. Może dotyczyć śmierci bliskiej osoby, hejtowania, zachowań autoagresywnych, prób samobójczych. Kryzys jest odczuwaniem lub doświadczaniem wydarzenia jako sytuacji nie do zniesienia. Z jednej strony stanowi zagrożenie, ponieważ może przytłoczyć człowieka w takim stopniu, który prowadzi do poważnych zachowań patologicznych, z drugiej strony jest okazją, ponieważ cierpienie, jakie wyzwala w osobie, zmusza ją 
do szukania pomocy na zewnątrz. W takim ujęciu kryzys może być szansą do rozwoju i samorealizacji.

W całym  procesie kryzysu osoba interwenta kryzysowego, jej doświadczenie życiowe, kwalifikacje, kompetencje związane z podstawowymi umiejętnościami wysłuchiwania, takimi jak: empatia, autentyczność, akceptacja, pozytywne myślenie, mają zasadnicze znaczenie. Ważnym aspektem jest praca własna interwenta w pokonywaniu kryzysów i udział w superwizjach.

Stany kryzysowe są zjawiskiem trudnym i złożonym do przepracowania. Dlatego wskazane jest dysponowanie prostym i skutecznym modelem interwencji kryzysowej. Należy do niego sześcioetapowy model interwencji kryzysowej wykorzystywany przez terapeutów, osoby udzielające wsparcia innym w różnego rodzaju kryzysach.

Ocenianie przewija się przez cały proces interwencji kryzysowej, ponieważ na każdym z etapów konieczne jest uwzględnienie stanu klienta, które skutkuje podjęciem przez interwenta działań niedyrektywnych, dyrektywnych, kooperatywnych. Dotyczy ono decyzji interwenta o sposobie podejścia do...